19 ماهگی

از کارهایی که در این ماه انجام می دادم عبارتند از: مسواک زدن اونهم در حد حرفه ای - تلفن صحبت کردن هم صحبت می کردم و هم گوش می دادم به حرفهای طرفی که پشت تلفن بود.

وزن:500 / 12و  قدم هم 80

این عکس من هست وقتی دارم مسواک میزنم

در حال تلفن صحبت کردن

فضولی کردن

وقتی از حموم اومدم فرار کردم نذاشتم ماتی لباس تنم کنه

آرشیدای گلم حسابی تغییر و تحول در رفتارش پیدا کرده بود و خیلی از کارهاش به سنش نمی خورد ، بعضی مسایل و صحبتها رو اینقدر قشنگ درک می کرد و می پذیرفت که احساس می کردم دارم با آدم بزرگ صحبت می کنم. از زمانی که ماتی به ایران آمده بود و از ارشیدا نگهداری می کرد ارشیدا آرومتر و حرف گوش کن تر شده بود و دیگه با خودش خاله بازی می کرد و توی اتاقش با اسباب بازیهاش دقایقی رو مشغول بازی می شد و وقتی من از سر کار بر می گشتم با چهره خندون به استقبال مامانی میومدی و خستگی یک روز کار با دیدن لبخند تو از تنم در می رفت.نمی ذاشتی لباسام رو عوض کنم و دستم می گرفتی و می بردی تو اتاق و مدام تکرار می کردی بازی بازی و من با همون لباسای اداره نیم ساعتی باهات بازی می کردم. وقتی از دریچه چشم یک بچه نگاه می کنی دنیا زیباتر و پر انرژی تره. هیچوقت نمیشه از یک طفل به اندازه بزرگترها توقع داشت. بچه ها بسیار پر انرژی ترند و این انرژی با بازی و کنجکاوی کردن تخلیه می شه و باید اجازه تخلیش به کودک بدیم تا دپرس و حساس و کم انرژی بار نیاد. باید اجازه دا د تا بچه ها بچگی کنند و در هر سنی از رشدشون باید مطابق همون سن ازشون توقع داشت و این انتظار بیخودیه که والدین توقع رفتاری فراتر از سن و درک کودک داشته باشند. و من دقیقاً سعی می کردم با آرشیدا همینگونه باشم و در کنارش مثل یک کودک می شدم و علی رغم اینکه کار سختی بود ولی تا درجه یک کودک 2 ساله شخصیتم رو پایین میاوردم. همه ما یک کودک درون داریم که در مواقع خاص و لازم باید از آن استفاده کنیم . و من تا اونجا که می شد سعی می کردم از کودک درونم برای بازی با آرشیدا استفاده کنم که البته چقدر هم جواب می داد و من و دخترم دو تا دوست خوب در بازیها بودیم و هستیم.

وقتی از درور بالا می رفت و من دعواش کردم و زد زیر گریه

آرشیدا در فروشگاه هایپر می